ქრთამის აღება არაეთიკური პრაქტიკაა, რადგან ის ზრდის სიმდიდრის უთანასწორობას და მხარს უჭერს კორუმპირებულ რეჟიმებს. როგორც ამორალური ქმედება, ქრთამის აღება უნდა დაისაჯოს იმ ქვეყნებშიც კი, სადაც ეს მისაღები პრაქტიკაა. ბიზნესი და მთავრობები უნდა ჩაითვალოს მორალურ სუბიექტებად, რომლებიც დადებენ სოციალურ კონტრაქტებს.
როდესმე მისაღებია ქრთამი რატომ ან რატომ არა?
ქრთამის აღება არ ითვლება მისაღებ პრაქტიკად არსად მსოფლიოში. მხოლოდ იმიტომ, რომ ეს არის "ადგილობრივი სპორტი" არ ნიშნავს, რომ ის მისაღებია. ბევრ ქვეყანაში მექრთამეობისა და კორუფციის ბრალდებით არაერთი მსჯავრდებულია მედიაში, აქცენტი არამარტო ქრთამის მიმღებებზე, არამედ მექრთამეებზეც.
რატომ არის მექრთამეობა პრობლემა?
მიუხედავად ამისა, ეკონომისტების უმეტესობა ქრთამს თვლის, როგორც ცუდ რამეს, რადგან ის ხელს უწყობს ქირავნობის მაძიებელ ქცევას. … ბოლოდროინდელი მტკიცებულებები ცხადყოფს, რომ მოსყიდვის აქტს შეიძლება ჰქონდეს პოლიტიკური შედეგები - მოქალაქეებს, რომლებსაც სთხოვენ ქრთამს, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ მათი ქვეყნის, რეგიონის და/ან ტომობრივი ერთეულის იდენტიფიცირება ხდება.
რატომ ითვლება მექრთამეობა არაეთიკურად?
ქრთამის აღება არის კორპორაციის ერთ-ერთი არქეტიპული მაგალითი, რომელიც ჩართულია არაეთიკურ ქცევაში. … პირველი, აშკარად არალეგალურია - ყველა ქვეყანას აქვს კანონი, რომელიც კრძალავს სახელმწიფო მოხელეების მოსყიდვას - ასე რომ, უცხოური კომპანია, რომელიც ჩართულია მექრთამეობაში, თავის დირექტორებს, აღმასრულებლებს და თანამშრომლებს მძიმე იურიდიულ რისკებზე აყენებს.
რა არის ზოგიერთიმექრთამეობის უარყოფითი შედეგები?
ეს გამოიწვევს ფინანსურ ზიანს. ამის მაგალითებია ბიზნესის დაზიანებული რეპუტაცია, რაც იწვევს ბიზნესის ნაკლებ შესაძლებლობებს. ფინანსების ამ დაკარგვის შემდეგ, მორალის დაზიანება გავლენას მოახდენს თანამშრომლების პროდუქტიულობაზე. პროდუქტიულობის დაკარგვა იწვევს მოგების შემდგომ დანაკარგებს.
