როდესაც ოსტეოპოროზი ჩნდება, თაფლის ღრუში ხვრელები და სივრცეები გაცილებით დიდია, ვიდრე ჯანმრთელ ძვალში. ოსტეოპოროზულ ძვლებს აქვთ დაკარგული სიმკვრივე ან მასა და შეიცავს არანორმალურ ქსოვილის სტრუქტურას. ძვლები ნაკლებად მკვრივი ხდება, ისინი სუსტდებიან და უფრო მეტად იშლება.
რა არის ოსტეოპოროზიული ძვალი?
ოსტეოპოროზი იწვევს ძვლების სუსტ და მტვრევადობას - იმდენად მტვრევადი, რომ დაცემამ ან თუნდაც მსუბუქმა სტრესმა, როგორიცაა დახრილობა ან ხველება, შეიძლება გამოიწვიოს მოტეხილობა. ოსტეოპოროზთან დაკავშირებული მოტეხილობები ყველაზე ხშირად ხდება ბარძაყის, მაჯის ან ხერხემლის არეში. ძვალი ცოცხალი ქსოვილია, რომელიც მუდმივად იშლება და იცვლება.
რა განსხვავებაა ოსტეოპოროზსა და ოსტეოპოროზს შორის?
ოსტეოპოროზული მოტეხილობები არის ოსტეოპოროზის შედეგი, მდგომარეობა, რომლის დროსაც ძვლები უფრო მყიფე ხდება ძვლის გაუარესების ან ძვლის დაბალი მასის გამო. ძვლები, რომლებიც უფრო სუსტია ან უფრო მყიფეა, მოტეხილობების დიდი რისკის ქვეშ არიან. მოტეხილობები ხშირად ხდება ხერხემალში.
რა განსხვავებაა კორტიკალურ და ტრაბეკულურ ძვლებს შორის?
ძვლის ნაწილების მატერიალური თვისებები განსხვავებულია: ტრაბეკულურ ძვალს აქვს უფრო დაბალი კალციუმის შემცველობა და მეტი წყლის შემცველობა კორტიკალურ ძვალთან შედარებით. ტრაბეკულურ ძვალს აქვს დიდი ზედაპირი, რომელიც ექვემდებარება ძვლის ტვინს და სისხლის ნაკადს და ბრუნვა უფრო მაღალია, ვიდრე კორტიკალურ ძვალში [1].
რატომ მოქმედებს ოსტეოპოროზი სპონგურ ძვალზე უფრო მეტად ვიდრე მკვრივ ძვალზე?
კერძოდ:კორტიკალური ძვალი თხელი ხდება; და. სპონგური ძვალი ხდება ნაკლებად მკვრივი უფრო დიდი სივრცეებით, რომლებიც წარმოიქმნებაძვლოვან სტრუქტურას შორის, რომელიც ასევე თხელდება.