წებოვანი კომპოზიციური რესტავრაციისთვის მომზადებულ ღრუში, ღრუს იატაკის დიდი უბნები შედგება კარიესისგან-დაზიანებული დენტინისგან კარიესით ინფიცირებული დენტინის მოცილების შემდეგ და არა ნორმალური დენტინი. კარიესით დაავადებული დენტინი განსხვავდება მორფოლოგიური, ქიმიური და ფიზიკური მახასიათებლებით ნორმალური დენტინისგან.
საჭიროა თუ არა დაზიანებული დენტინის ამოღება?
ამ მიმოხილვაში მოყვანილი კვლევების საფუძველზე შეიძლება ითქვას, რომ არსებობს არსებითი მტკიცებულება იმისა, რომ ღრმა კარიესულ დაზიანებებში ყველა ინფიცირებული დენტინის მოცილება არ არის საჭირო კარიესის წარმატებული მკურნალობისთვის- იმ პირობით, რომ რესტავრაციას შეუძლია დაზიანებების ეფექტურად დალუქვა პირის ღრუს გარემოდან.
რომელი დენტინი უნდა მოიხსნას ინფიცირებული ან დაზიანებული დენტინით?
ინფიცირებული და დაზიანებული დენტინი ამოღებულია დენტინ-მინანქრის შეერთებისმრგვალი ბურუსით. კარიესული ქსოვილის მოცილების ერთ-ერთი სფერო, რომელიც შესაძლოა კლინიკურ გამოწვევას წარმოადგენდეს, არის DEJ. როგორც კი დაზიანება კავიტირებულია და დენტინი ბაქტერიებით კოლონიზდება, დაზიანება შეიძლება გავრცელდეს DEJ-ის გასწვრივ.
შეიძლება თუ არა დაზარალებული დენტინის რემინერალიზაცია?
როგორც ჩვეულებრივი რემინერალიზაციის სტრატეგიები დამოკიდებულია ეპიტაქსიალურ ზრდაზე, კარიესული დაზიანება მაღალი ზედაპირის მინერალური შემცველობით განსხვავებულად რემინერალიზდება დაზიანების ზედაპირის გასწვრივ. … ამრიგად, შეუძლებელია კარიესული დაზიანებების სრული რემინერალიზაცია ჩვეულებრივი რემინერალიზაციის სტრატეგიების გამოყენებით.
აქვს თუ არა დაზიანებულ დენტინს ბაქტერიები?
ძალიან რბილი, ტენიანი და ადვილად მოსახსნელი კოვზით ექსკავატორით. დაზიანებული დენტინური კარიესული დაზიანება: დენტინი ნაწილობრივ დემინერალიზებულია (ტყავისებრი\უფრო რბილი, ვიდრე ნორმალური), კოლაგენი არ არის დენატურირებული და შეიცავს მინიმალურ ბაქტერიებს..
