მიუხედავად იმისა, რომ მყარი, ზუსტი და ძალიან ეფექტური სახმელეთო სამიზნეების წინააღმდეგ, Stuka იყო, ისევე როგორც მრავალი სხვა მყვინთავის ბომბდამშენი იმ პერიოდის განმავლობაში, დაუცველი გამანადგურებელი თვითმფრინავების მიმართ. მას შემდეგ, რაც Luftwaffe-მ დაკარგა საჰაერო უპირატესობა, Stuka გახდა მარტივი სამიზნე მტრის გამანადგურებელ-თვითმფრინავისთვის.
რატომ იყო სტუკა ასეთი კარგი?
ისევე როგორც ნელი, მაგრამ მომაკვდინებელი Douglas SBD, Stuka აღმოჩნდა შესანიშნავი გადაზიდვის საწინააღმდეგო იარაღი. სტუკას მფრინავებმა სწრაფად ისწავლეს თავდასხმა უკანა მხრიდან, ასე რომ მათ ადვილად შეეძლოთ თვალყური ადევნონ გემის მორიდებით მოქმედებებს. ისინი ხშირად ჩაყვინთავდნენ გემზე 45-გრადუსიანი კუთხით და ტყვიამფრქვევებით ისროდნენ, როგორც სიგნალი.
არის მფრინავი სტუკა?
იშვიათი თვითმფრინავი საბოლოოდ მოიპოვა Deutsches Technikmuseum-მა (გერმანიის ტექნიკის მუზეუმმა) ბერლინში 1997 წელს. მფრინავი მემკვიდრეობისა და საბრძოლო ჯავშანტექნიკის მუზეუმმა დაიწყო საფრენი მდგომარეობის აღდგენა ამ იშვიათი და მნიშვნელოვანი თვითმფრინავით 2013 წელს. ეს არის ერთი მხოლოდ სამი გადარჩენილი სტუკადან მსოფლიოში დარჩა.
რატომ იყო სტუკა ასეთი საშინელი?
სიკვდილი ყვირილით: რატომ იყო ნაცისტური გერმანიის Junkers Ju-87 Stuka Diver Bombers ასეთი შემზარავი. მათი მოსვლა გესმის. საკვანძო პუნქტი: სტუკა იყო ძალიან ეფექტური და ფაქტიურად ყვიროდა, როდესაც ის მტრედს იყრიდა მასზე აგებული სირენის გამო. ამ ორმა ფაქტმა ის ჰიტლერის მტრების საშინელ იარაღად აქცია.
რა აიძულა სტუკასმა ყვირილი?
სტუკამ პირველად იხილა სამსახური ესპანეთის სამოქალაქო ომში. შემდეგ იგი გამოიყენეს პოლონელი მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ 1939 წელს. ადრეულიმასზე დამონტაჟდა ქარის სირენა, რომელიც წარმოთქვამდა ბანშის კივილს ჩაყვინთვის მაქსიმალური სიჩქარით. ნაცისტები მას იერიხოს საყვირს უწოდებდნენ და იყენებდნენ მას ქვემოთ ხალხის დასაშინებლად.
