დეპრესიამ და ანტიდეპრესანტებმა შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა დაბალი ლიბიდო, ვაგინალური სიმშრალე და ერექციული დისფუნქცია. 1 ადამიანებს შესაძლოა უფრო გაუჭირდეთ ორგაზმის მიღწევა ან საერთოდ არ ჰქონდეთ ორგაზმი. კვლევებმა აჩვენა, რომ ეს სექსუალური გვერდითი მოვლენები საკმაოდ ხშირია.
შეიძლება ანტიდეპრესანტებმა გამოიწვიოს მუდმივი ერექციული დისფუნქცია?
ანტიდეპრესანტების სექსუალური გვერდითი ეფექტების მართვა. სექსუალური დისფუნქცია არ უნდა იყოს ანტიდეპრესანტების მიღების მუდმივი გვერდითი ეფექტი. ზოგიერთ შემთხვევაში, პაციენტები განიცდიან ამ სიმპტომებს რეცეპტის მიღებიდან პირველი რამდენიმე კვირის ან თვის განმავლობაში, შემდეგ კი სიმპტომები ნაკლებად მწვავე ხდება.
რატომ იწვევს ანტიდეპრესანტები იმპოტენციას?
SSRIs ყველაზე მეტად ემუქრება სექსუალური გვერდითი ეფექტების გამომწვევი რისკი. 9-11 ამან შეიძლება გამოიწვიოს სექსუალური დისფუნქციის გვერდითი მოვლენები, რადგან ტესტოსტერონმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს სექსუალურ აღგზნებაზე და დოფამინი თამაშობს როლს ორგაზმის მიღწევაში.
როგორ შეაჩერებთ ერექციულ დისფუნქციას ანტიდეპრესანტებისგან?
წამლის დამატება.
ზოგიერთი მამაკაცისთვის სილდენაფილის (ვიაგრა) ან ტადალაფილის (Cialis) მიღებამ შეიძლება შეამსუბუქოს SSRI-ით გამოწვეული ერექციული დისფუნქცია. ქალებისთვის, ეს წამლები არ აღმოჩნდა ძალიან სასარგებლო. თუმცა, მამაკაცებმაც და ქალებმაც შეიძლება ისარგებლონ მკურნალობისთვის ბუპროპიონის..
რომელ ანტიდეპრესანტს იწვევს ყველაზე ნაკლებადიმპოტენცია?
ანტიდეპრესანტები სექსუალური გვერდითი ეფექტების ყველაზე დაბალი სიხშირით მოიცავს:
- ბუპროპიონი (Wellbutrin XL, Wellbutrin SR)
- მირტაზაპინი (რემერონი)
- Vilazodone (Viibryd)
- Vortioxetine (Trintellix)
