მოზავრები სუნთქავდნენ ჰაერს, იყვნენ ძლიერი მოცურავეები და კარგად იყვნენ ადაპტირებული თბილ, არაღრმა შიდა ზღვებში საცხოვრებლად, რომლებიც გავრცელებული იყო გვიანი ცარცული პერიოდის განმავლობაში. … მოზაზავრებს ჰქონდათ სხეულის მსგავსი თანამედროვე მონიტორის ხვლიკების (ვარანიდები), მაგრამ უფრო წაგრძელებული და გამარტივებული ცურვისთვის.
როგორ სუნთქავდნენ მოზავრები?
ასევე, როგორც გველი, მოზაზავრებს ზედა ყბაში კბილების ორი ნაკრები ჰქონდათ. … ეს კბილები დაეხმარებოდა მტაცებელი მტაცებლის შენარჩუნებას, რადგან ცხოველმა მას მთლიანად გადაყლაპა. ისინი სუნთქავდნენ ჰაერს: მიუხედავად იმისა, რომ მოზავრები წყლის ცხოველები იყვნენ, ისინი ქვეწარმავლები იყვნენ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ ზედაპირზე უნდა ამოსულიყვნენ ჰაერის სუნთქვისთვის, როგორც დღეს ზღვის კუ.
შეჭამა მოზაურუსმა მეგალოდონი?
მოსაურუსს ჰქონდა გრძელი, თხელი სხეული ყბებით, რომლებიც უფრო მეტად იყო შექმნილი პატარა ნადირებით, როგორიცაა ამონიტები და თევზი. … მოზაურუსი ვერ შეძლებდა თავის ყბებს მეგალოდონის გაცილებით სქელ სხეულს. მეგალოდონს მხოლოდ ერთი კატასტროფული ნაკბენი დასჭირდებოდა ბრძოლის დასასრულებლად.
მოზაზავრები დებდნენ კვერცხებს?
ეს არის სიდიდით მეორე ნამარხი კვერცხუჯრედი, რომელიც ოდესმე იქნა ნაპოვნი და შესაძლოა ეკუთვნოდეს მოზაზაურს, 10 მეტრი სიგრძის ზღვის მტაცებელს. ზოგიერთი გველი და ხვლიკი, ცოცხალი მოზაავრის ნათესავები, დებს კვერცხებს თხელი ნაჭუჭით, რომლებიც იჩეკება თითქმისდადებისთანავე. ახალი აღმოჩენა ვარაუდობს, რომ მოზაზავრებსაც შეიძლება ჰქონდეთ.
რამდენი კბილი ჰქონდათ მოზაზავრებს?
ყბის თითოეულ რიგში, წინიდან უკან,მოზააურს ჰქონდა: ორი პრემაქსილარული კბილი, თორმეტიდან თექვსმეტამდე ყბის კბილი და რვა-თექვსმეტი პტერიგოიდური კბილი ზედა ყბაზე და თოთხმეტი-ჩვიდმეტი კბილის კბილი ქვედა ყბაზე..
