ქსეროფიტი, ნებისმიერი მცენარე, რომელიც ადაპტირებულია სიცოცხლისთვის მშრალ ან ფიზიოლოგიურად მშრალ ჰაბიტატში (მარილიანი ჭაობი, მარილიანი ნიადაგი ან მჟავე ჭაობი) მექანიზმებით, რათა თავიდან აიცილოს წყლის დაკარგვა ან შეინახოს ხელმისაწვდომი წყალი. სუკულენტებს (მცენარეებს, რომლებიც წყალს ინახავენ), როგორიცაა კაქტუსები და აგავები, აქვთ სქელი, ხორციანი ღეროები ან ფოთლები.
როგორ ადაპტირდებიან ქსეროფიტები და ჰიდროფიტები თავიანთ ჰაბიტატებთან?
ჰიდროფიტები არის მცენარეები, როგორიცაა წყლის შროშანები, რომლებიც ადაპტირებულან წყლიან პირობებში ცხოვრებას. … ქსეროფიტები ჰიდროფიტების საპირისპიროა და არის მცენარეები, რომლებიც ადაპტირებულია უკიდურესად მშრალ პირობებში საცხოვრებლად, წყალზე მცირე წვდომით. მათ აქვთ ღრმა ფესვების სტრუქტურა, თხელი ან პატარა ფოთლები და ცვილისებრი ზედაპირი ტენის შესანარჩუნებლად.
როგორ ადაპტირდება ქსეროფიტები ატმოსფეროში წყლის დანაკარგის შესამცირებლად?
ქსეროფიტურ მცენარეებს ხშირად აქვთ ძალიან სქელი ცვილისებრი კუტიკულები მათი ეპიდერმული ქსოვილების გარშემო (გარე უჯრედის შრეები).
რა არის ქსეროფიტური მცენარეების სამი მახასიათებელი?
რა არის ქსეროფიტური მცენარეების სამი მახასიათებელი?
- სქელი კუტიკულა.
- სტომატის დახურვა.
- შემცირება სტომატის.
- სტომატები დამალულია კრიპტებში ან ფოთლის ზედაპირზე ჩაღრმავებულებში (ნაკლები ზემოქმედება ქარსა და მზეზე).
- ტრანსპირაციის ზედაპირის ზომის შემცირება (მხოლოდ ქვედა ფოთოლი).
- გაზრდილი წყლის შენახვა.
გააკეთე ქსეროფიტებიღრმა ფესვები გაქვთ?
ქსეროფიტებს, როგორიცაა კაქტუსები, შეუძლიათ გაუძლონ მშრალ პირობებში ხანგრძლივ პერიოდს, რადგან მათ აქვთ ღრმა გაშლილი ფესვები და წყლის შესანახი უნარი. მათი ცვილისებრი, ეკლიანი ფოთლები ხელს უშლის ტენის დაკარგვას. მათ ხორციან ღეროებსაც კი შეუძლიათ წყლის შენახვა.
