პრეცედენტი ეხება სასამართლოს გადაწყვეტილებას, რომელიც განიხილება, როგორც უფლებამოსილება შემდგომი საქმეების იდენტური ან მსგავსი ფაქტების, ან მსგავსი სამართლებრივი საკითხების გადაწყვეტისთვის. პრეცედენტი ჩართულია მზერის გადაწყვეტილების დოქტრინაში და მოითხოვს სასამართლოებს გამოიყენონ კანონი იმავე წესით იმავე ფაქტების მქონე საქმეებზე.
როდის შეიქმნა პრეცედენტის დოქტრინა?
შესავალი: ორიგინალური, ძირითადი ქაღალდი
3 "პრეცედენტის დოქტრინის" აყვავების პერიოდი ინგლისში და ავსტრალიაში იყო საუკუნე 1865-1966 წლებში ან დაახლოებით..
რა არის პრეცედენტის დოქტრინა?
„პრეცედენტის დოქტრინა“არის წესი, რომლის მიხედვითაც ზემდგომი სასამართლოს მიერ დადგენილი სამართლებრივი პრინციპი უნდა იყოს დაცული სხვა მსგავს საქმეებში ამ სასამართლოსა და სხვა სასამართლოების მიერ. არსებობს ორი სახის პრეცედენტი: სავალდებულო და დამაჯერებელი. …
ნიშნავს თუ არა დოქტრინა პრეცედენტის შესახებ?
პრეცედენტის დოქტრინა გულისხმობს, რომ ზემდგომი სასამართლოების მოსამართლეების მიერ მიღებული კანონიერი გადაწყვეტილებები რჩება პრეცედენტად, ამიტომ ქვედა ან თანაბარი სასამართლოების მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები მომავალში საჭირო იქნება ზემდგომ სასამართლოებში ადრე მიღებული გადაწყვეტილების შესაბამისად.. ეს სიტყვასიტყვით ნიშნავს მთავარ მიზეზს, რის გამოც მოსამართლემ მიიღო გადაწყვეტილება.
როდის შეიძლება გადავიდეს სასამართლო პრეცედენტიდან?
სასამართლო გადაუხვევს პრეცედენტის წესს როდესაც გადაწყვეტს, რომ წესი აღარ უნდა დაიცვას. თუ სასამართლო გადაწყვეტს, რომ პრეცედენტიაუბრალოდ არასწორია ან რომ ტექნოლოგიურმა ან სოციალურმა ცვლილებებმა პრეცედენტი გამოუსადეგარი გახადა, სასამართლომ შეიძლება დაადგინოს პრეცედენტის საწინააღმდეგოდ.
