გაჟონვას შეუძლია ქიმიური ნაერთების გადატანა, როგორიცაა გახსნილი ნივთიერებები ან უფრო დიდი მასალები, როგორიცაა მცენარეული მასალების დაშლა, წვრილი ქანების ფრაგმენტები და მიკრობები კრიტიკულ ზონაში. სასოფლო-სამეურნეო ეკოსისტემებში გამორეცხვა არის მნიშვნელოვანი ბალანსი მარილის დაგროვების თავიდან აცილებასა და ნიადაგიდან საკვები ნივთიერებების ამოღებას შორის..
რა ეფექტი აქვს გამორეცხვას?
ლიჩინგი აშორებს სასიცოცხლო მნიშვნელობის საკვებ ნივთიერებებს და მიკროელემენტებს, როგორიცაა წყალში ხსნადი ბორი, ნიადაგიდან, რაც იწვევს პოტენციურ დეფიციტს კულტურებში. მაგალითად, როდესაც კულტურები განიცდიან ბორის დეფიციტს, ისინი ავლენენ ვიზუალურ სიმპტომებს, მათ შორის: გაუფერულებული, სქელი, მტვრევადი, პატარა ფოთლები. მოკლე ღეროები და "შეკუმშული" გარეგნობა.
რას უქმნის გამორეცხვა გარემოს?
გარეცხვისას აშორებს ნიადაგიდან ზედმეტად ნიტრატის შემცველობას, თუმცა pH ძალიან იკლებს და ნიადაგი ზედმეტად მჟავე ხდება. ნიადაგის მჟავიანობა თავისთავად იწვევს უამრავ უარყოფით შედეგებს, მათ შორის ნიადაგის მიკრობების ტიპების ცვლილებას, ზედაპირული წყლების დაბინძურებას და მიწის ჭიების პოპულაციის შემცირებას.
რა არის გამორეცხვა და რატომ არის პრობლემა?
არის დამაბინძურებლების გადაადგილება, როგორიცაა წყალში ხსნადი პესტიციდები ან სასუქები, რომლებიც წყალმა ქვევით გადაიტანა გამტარი ნიადაგებით. ზოგადად რომ ვთქვათ, პესტიციდების უმეტესობა შეიწოვება ნიადაგის ნაწილაკებს (განსაკუთრებით თიხას), ხდება უმოძრაო და არ ირეცხება.
რა მოხდებოდა გამორეცხვა რომ არ მოხდეს?
ამ მარილების (გაჟონვის ფრაქციის სახელით) გამორეცხვის სათანადო რაოდენობით წყლის გარეშე ნიადაგის ზედა ჰორიზონტებიდან, მცენარეთა ზრდა შეიძლება ოდნავ ან ძლიერად დაზარალდეს. ზემოქმედება დამოკიდებულია მცენარის მარილის ტოლერანტობაზე და ნიადაგში დაგროვილი მარილების ტიპზე.
