ჰილომორფიზმი, (ბერძნულიდან hylē, „მატერიიდან“; morphē, „ფორმა“), ფილოსოფიაში, მეტაფიზიკური შეხედულება, რომლის მიხედვითაც ყოველი ბუნებრივი სხეული შედგება ორი შინაგანი პრინციპისაგან, ერთი პოტენციური, კერძოდ, პირველადი მატერია და ერთი ფაქტობრივი, კერძოდ, არსებითი ფორმა. ეს იყო არისტოტელეს ბუნების ფილოსოფიის ცენტრალური დოქტრინა.
რა არის ჰილომორფული თეორია?
არისტოტელესგან მიღებული თეორია, რომ ყოველი ფიზიკური ობიექტი შედგება ორი პრინციპისგან, უცვლელი პირველი მატერიისგან და ფორმისგან, რომელიც მოკლებულია აქტუალობას ობიექტის ყოველი არსებითი ცვლილებისას.
რა განსხვავებაა დუალიზმსა და ჰილომორფიზმს შორის?
ჰილომორფული პოზიცია არის არისტოტელეს მიერ მხარდაჭერილი, ანუ სული არის სხეულის ენტელექია, ანუ მატერიად მიჩნეული სხეულის არსებითი ფორმა. დუალისტური პოზიცია არის, რომ სული არის ცალკე სუბსტანცია, რომელიც აკონტროლებს სხეულს, თავად ასევე სუბსტანცია..
როგორ ესმოდა არისტოტელეს ჰილომორფიზმის ცნება?
არისტოტელე იყენებს თავის ჰილომორფიზმის თეორიას ცოცხალ არსებებზე. ის განსაზღვრავს სულს, როგორც სულს, რომელიც აცოცხლებს ცოცხალ არსებას. … მაშასადამე, სული არის ფორმა, ანუ ცოცხალი არსების განმსაზღვრელი პრინციპი ან მიზეზი. გარდა ამისა, არისტოტელე ამბობს, რომ სული დაკავშირებულია მის სხეულთან, როგორც ფორმასთან მატერიასთან.
რა არის ჰილომორფიზმის ორი ბერძნული სიტყვა?
არისტოტელე ცნობილია, რომ ყოველი ფიზიკური ობიექტი არის მატერიის ნაერთი დაფორმა. ამ დოქტრინას ეწოდა „ჰილომორფიზმი“, ბერძნული სიტყვების პორტმანტო მატერიის (hulê) და ფორმა (eidos ან morphê)..
