უსარგებლობის მაქსიმიზაცია პირველად შეიმუშავეს უტილიტარმა ფილოსოფოსებმა ჯერემი ბენტამმა და ჯონ სტიუარტ მილმა. მიკროეკონომიკაში კომუნალური მომსახურების მაქსიმიზაციის პრობლემა არის ის პრობლემა, რომელსაც მომხმარებლები აწყდებიან: "როგორ უნდა დავხარჯო ფული, რომ მაქსიმალურად გავზარდო ჩემი სარგებლიანობა?" ეს არის ოპტიმალური გადაწყვეტილების პრობლემის ტიპი.
რა არის სარგებლობის მაქსიმიზაციის თეორია?
სასარგებლო სარგებლობის მაქსიმიზაცია ეხება კონცეფციას, რომ ინდივიდები და ფირმები ცდილობენ მიიღონ უმაღლესი კმაყოფილება თავიანთი ეკონომიკური გადაწყვეტილებებით. მაგალითად, როდესაც გადაწყვეტენ, როგორ დახარჯონ ფიქსირებული ნაწილი, ინდივიდები შეიძენენ საქონლის/მომსახურების ერთობლიობას, რომელიც ყველაზე მეტ კმაყოფილებას იძლევა.
რა არის სარგებლობის მაქსიმიზაციის წესი ეკონომიკაში?
სასარგებლო სარგებლობის მაქსიმიზაციის წესი
უმეტეს სარგებლობის მისაღებად მომხმარებელმა უნდა გამოყოს ფულის შემოსავალი ისე, რომ თითოეულ საქონელზე ან მომსახურებაზე დახარჯული ბოლო დოლარი გამოიღოს იგივე ზღვრული სარგებლობა.
რა პირობაა კომუნალური მაქსიმიზაციისთვის?
მაქსიმიზაციის მდგომარეობა. სარგებლობის მაქსიმიზაციის პირობა ამ შემთხვევაში არის: ჯამური სარგებლიანობა მაქსიმალურია, როდესაც მოხმარებული საქონლის ბოლო ერთეულის ზღვრული სარგებლობა უდრის ნულს (MU=0). … ჯამური სარგებლობა არის მაქსიმალური, როდესაც შეძენილი ბოლო ერთეულის ზღვრული ვადა უდრის საქონლის ფასს.
რა არის კომუნალური მაქსიმიზაციის ვიქტორინა?
სარგებლობის მაქსიმიზაციის წესი. მაქსიმალური კმაყოფილების მიზნით, მომხმარებელმა უნდა გამოყოს თავისი ანმისი ფულის შემოსავალი ისე, რომ თითოეულ პროდუქტზე დახარჯული ბოლო დოლარი იძლევა იგივე რაოდენობის დამატებით ზღვრულ სარგებელს.
