Perichondrium ძირითადად გვხვდება ელასტიური და ჰიალიური ხრტილის ჰიალინის ხრტილის ზედაპირებზე ჰიალინის ხრტილი არის მინის მსგავსი (ჰიალინის) მაგრამ გამჭვირვალე ხრტილი, რომელიც გვხვდება სახსრის ბევრ ზედაპირზე. ის ასევე ყველაზე ხშირად გვხვდება ნეკნებში, ცხვირში, ხორხსა და ტრაქეაში. ჰიალინის ხრტილი არის მარგალიტის-ნაცრისფერი ფერის, მყარი კონსისტენციით და აქვს დიდი რაოდენობით კოლაგენი. https://en.wikipedia.org › wiki › Hyaline_cartilage
ჰიალინის ხრტილი - Wikipedia
, რომელიც გვხვდება სხეულის მრავალ ადგილას, როგორიცაა ყურები, ცხვირი, სახსრები და ნეკნები. პერიქონდრიუმის დაზიანება ცნობილია როგორც პერიქონდრიტი და შეიძლება გამოწვეული იყოს ხრტილის დაზიანებით.
სად არ არის ნაპოვნი პერიქონდრიუმი?
სახსრის ჰიალინის ხრტილს და ბოჭკოვან ხრტილს არ აქვთ პერიქონდრიუმი. ჰიალინის ხრტილი ყველაზე გავრცელებული ხრტილია ორგანიზმში.
რა ტიპის ხრტილი აქვს პერიქონდრიუმს?
ელასტიურ ხრტილში, ქონდროციტები გვხვდება მატრიცის შიგნით ელასტიური ბოჭკოების ძაფისებრ ქსელში. ელასტიური ხრტილი უზრუნველყოფს სიმტკიცეს და ელასტიურობას და ინარჩუნებს გარკვეული სტრუქტურის ფორმას, როგორიცაა გარე ყური. მას აქვს პერიქონდრიუმი. ეს არის ელასტიური ხრტილის დიაგრამა.
რას გულისხმობთ პერიქონდრიუმში?
პერიქონდრიუმი: მკვრივი მემბრანა, რომელიც შედგება ბოჭკოვანი შემაერთებელი ქსოვილისგან, რომელიც მჭიდროდ ახვევს ყველა ხრტილს, გარდახრტილისასახსრები, რომელიც დაფარულია სინოვიალური გარსით.
აქვს ნეკნის ხრტილს პერიქონდრიუმი?
ადამიანის ნეკნიდან ნეკნის ხრტილი არის კომპოზიციური სტრუქტურა, რომელიც შედგება ხრტილოვანი ნივთიერებისგან, რომელიც გარშემორტყმულია ბოჭკოვანი, მყესის მსგავსი პერიქონდრიით..
