გრანულოციტების კოლონიის მასტიმულირებელი ფაქტორის (G-CSF), TNF და I და II ტიპის ინტერფერონების (IFNs) არსებობას შეუძლია ნეიტროფილების რეკრუტირება და/ან გააქტიურება [6]. ნეიტროფილების სტიმულაციისას, წარმოიქმნება CXC- ქიმიოკინების სეკრეცია, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ნეიტროფილების ქემოტაქსის ადგილზე.
როგორ ხდება ნეიტროფილების რეკრუტირება?
ნეიტროფილების რეკრუტირება იწყება ცვლილებით ენდოთელიუმის ზედაპირზე, რაც გამოწვეულია ანთებითი შუამავლების სტიმულაციის შედეგად (ჰისტამინის, ცისტეინილ-ლეიკოტრიენების და ციტოკინების ჩათვლით), რომლებიც გამოიყოფა ქსოვილის რეზიდენტებიდან. სენტინელი ლეიკოციტები, როდესაც ისინი შედიან კონტაქტში პათოგენებთან 1, 2, 4.
რა ქიმიოკინები იზიდავს ნეიტროფილებს?
ELR+ ქიმიოკინები იზიდავს ძირითადად ნეიტროფილებს და არის ანგიოგენური, ხოლო ELR− ქიმიოკინები ანგიოსტატიკურია და იზიდავს ძირითადად ლიმფოციტებს. ქიმიოკინების დარჩენილი ორი ოჯახი საკმაოდ მცირეა და მოიცავს XC ოჯახს (ნახ.
რა ციტოკინები ასტიმულირებს ნეიტროფილების გამომუშავებას?
ნეიტროფილები არის პროანთებითი ციტოკინების დახვეწილი სამიზნეები, მაგ., IL-1 და TNF-a, ქიმიოკინების, როგორიცაა IL-8, და ზრდის ფაქტორები, როგორიცაა გრანულოციტების/მონოციტების კოლონიის სტიმულირება. ფაქტორი (G-CSF და GM-CSF).
ციტოკინებიდან რომელი იზიდავს ნეიტროფილებს და აფერხებს ბაქტერიებს?
დამატებით, მოსვენებული ნეიტროფილების დამზადება შესაძლებელია ბაქტერიული პროდუქტებით: ციტოკინები და ქიმიოკინები, მათ შორის IL-8,IFN-γ, TNF-α, გრანულოციტების მაკროფაგების კოლონიის მასტიმულირებელი ფაქტორი (GM-CSF) და თრომბოციტების გამააქტიურებელი ფაქტორი (PAF).
