ადგილობრივი შედუღება ჩვეულებრივ გამოიყენება ლითონის ფურცლის, შედუღებული მავთულის ბადის ან მავთულის ბადის შედუღებისას. სქელი მარაგი უფრო რთულია შედუღების დაფიქსირება, რადგან სითბო უფრო ადვილად მიედინება მიმდებარე ლითონში. ლაქური შედუღების იდენტიფიცირება შესაძლებელია ბევრ ფურცელ საქონელზე, როგორიცაა ლითონის თაიგულები.
რისთვის გამოიყენება ადგილზე შედუღება?
ადგილობრივი შედუღება (ასევე ცნობილია, როგორც წინააღმდეგობის წერტილის შედუღება) არის წინააღმდეგობის შედუღების პროცესი. ეს შედუღების პროცესი ძირითადად გამოიყენება შედუღებისთვის ორი ან მეტი ლითონის ფურცლის ერთად შედუღების არეზე ელექტრული დენის ზეწოლისა და სითბოს გამოყენებით..
რა მანძილი უნდა იყოს ლაქების შედუღება?
მანძილი ორ წერტილოვან შედუღებას შორის დამოკიდებულია ფურცლის სისქესა და მასალაზე. შედუღების კარგი სიმტკიცის მისაღწევად თავიდან უნდა იქნას აცილებული ვიწრო მანძილი ორ ზედიზედ ადგილზე შედუღებას შორის. რეკომენდირებულია, რომ მანძილი ორ წერტილოვან შედუღებას შორის უნდა იყოს მინიმუმ 10-ჯერ მასალის სისქეზე..
რა ეტაპებია ლაქოვანი შედუღება?
დიამეტრი მერყეობს 100-დან 800 მკმ-მდე სხივის დიამეტრის, მასალისა და ლაზერის სიმძლავრის მიხედვით. ადგილზე შედუღების პროცესი შეიძლება დაიყოს ოთხ ფაზად: გათბობა, დნობა, დნობის ნაკადის დინამიკა და გაგრილება. ინტენსივობიდან გამომდინარე, შეიძლება მოხდეს მასალის აორთქლება.
რა სისქის ლითონისთვის არის იდეალური ლაქური შედუღება?
ადგილობრივი შედუღება ძირითადად გამოიყენება ნაწილების შესაერთებლად, რომლებიც ჩვეულებრივ 3 მმ-მდეასისქე. შესადუღებელი ნაწილების სისქე უნდა იყოს თანაბარი ან სისქის თანაფარდობა 3:1-ზე ნაკლები. სახსრის სიძლიერე დამოკიდებულია შედუღების რაოდენობაზე და ზომაზე.
