შესავალი: ცილების დენატურაცია გულისხმობს როგორც მეორადი, ისე მესამეული სტრუქტურების დარღვევას და შესაძლო განადგურებას. ვინაიდან დენატურაციის რეაქციები არ არის საკმარისად ძლიერი პეპტიდური ბმის დასაშლელად, პირველადი სტრუქტურა (ამინომჟავების თანმიმდევრობა) იგივე რჩება დენატურაციის პროცესის შემდეგ..
რაზე არ იმოქმედებს ცილის დენატურაციისას?
დენატურირებული ცილები კარგავენ 3D სტრუქტურას და შესაბამისად ვერ ფუნქციონირებენ. ცილის დაკეცვა არის გასაღები იმისა, შეუძლია თუ არა გლობულურ ან მემბრანულ ცილას სწორად შესრულება; ფუნქციონირებისთვის ის უნდა დაიკეცოს სწორ ფორმაში.
რა ფაქტორები მოქმედებს ცილის დენატურაციაზე?
ცვლილებები pH-ში, მომატებული ტემპერატურა, ულტრაიისფერი გამოსხივების/გამოსხივების ზემოქმედება (H ბმების დისოციაცია), პროტონაციის ამინომჟავების ნარჩენები, მარილების მაღალი კონცენტრაცია არის ძირითადი ფაქტორები, რომლებიც იწვევენ ა. ცილა დენატაციისთვის.
რა ხდება როცა ცილა დენატურდება?
დენატურაცია მოიცავს ბევრი სუსტი კავშირის, ან ბმის (მაგ., წყალბადის ბმა) გაწყვეტას ცილის მოლეკულაში, რომელიც პასუხისმგებელია ცილის მაღალ მოწესრიგებულ სტრუქტურაზე. ბუნებრივ (მშობლიურ) მდგომარეობაში. დენატურირებულ ცილებს აქვთ უფრო ფხვიერი, უფრო შემთხვევითი სტრუქტურა; უმეტესობა უხსნადია.
რა არის ცილის დენატურაციის 4 მიზეზი?
სხვადასხვა მიზეზი იწვევს ცილის დენატურაციას. ზოგიერთი მათგანი არის აგაზრდილი ტემპერატურა, რომელიც არღვევს ცილის მოლეკულების სტრუქტურას, ცვლის pH დონეს, მძიმე ლითონის მარილების, მჟავების, ფუძეების დამატება, ამინომჟავების ნარჩენების პროტონაცია და ულტრაიისფერი გამოსხივების ზემოქმედება..
