ლითური არენიტები ლითური ქვიშაქვების უმეტესობა არის ტექსტურად გაუაზრებელი სუბმწიფებამდე, გვხვდება მდინარის კონგლომერატებთან და სხვა მდინარის საბადოებთან, ან უფრო ღრმა ზღვის კონგლომერატებთან, ფიქალთან, ქერტებთან და წყალქვეშა ბაზალტები.
როგორ შეგიძლიათ გაიგოთ კლდე მომწიფებულია თუ მოუმწიფებელი?
მომწიფებული ნალექი გარეგნულად უფრო ერთგვაროვანია, რადგან ნალექის მარცვლები კარგად მომრგვალებულია, მსგავსი ზომისაა და მცირე შემადგენლობის ცვალებადობას ავლენს. პირიქით, მოუმწიფებელი ნალექი შეიცავს უფრო მეტ კუთხოვან მარცვლებს, მარცვლების მრავალფეროვან ზომებს და შემადგენლობით მრავალფეროვანია.
რა არის მოუმწიფებელი ქვიშაქვა?
უმწიფარი ქვიშაქვები შეიცავს თიხის მატრიცას, ხოლო ქვიშის ზომის მარცვლები ჩვეულებრივ კუთხოვანი და ცუდად დალაგებულია. ეს ნიშნავს, რომ არსებობს ქვიშის ზომის ფართო სპექტრი. ასეთი ქვიშაქვები დამახასიათებელია იმ გარემოებისთვის, რომლებშიც ნალექი იყრება და შემდეგ არ მუშავდება…
რა ტიპის ქვიშაქვაა ყველაზე მომწიფებული?
რძიანი კვარცი, პოლიკრისტალური კვარცის მარცვლები და კვარცი ტალღოვანი გადაშენებით ნაკლებად სტაბილურია დანალექ გარემოში, ვიდრე მონოკრისტალური არატალღოვანი კვარცი. ამრიგად, ქვიშაქვა, რომელიც შედგება მონოკრისტალური კვარცისგან, რომელიც არ აჩვენებს ტალღოვან გადაშენებას, მინერალოგიურად ყველაზე მწიფეა.
არის თუ არა ქვიშაქვა ტექსტურულად მომწიფებული?
მარცვლები შეიძლება შეიცავდეს კვარცს ან ქერტლსფრაგმენტები. კვარცის არენიტები არის ტექსტურულად მომწიფებული ზემომწიფებული ქვიშაქვებისთვის. ეს სუფთა კვარცის ქვიშა წარმოიქმნება ვრცელი ამინდის შედეგად, რომელიც მოხდა ტრანსპორტირებამდე და მის დროს. ამ ამინდმა წაშალა ყველაფერი, გარდა კვარცის მარცვლებისა, ყველაზე სტაბილური მინერალისა.
