ურაცილი ენერგიულად ნაკლებად ძვირია გამომუშავება, ვიდრე თიმინი, რამაც შეიძლება განაპირობა მისი გამოყენება რნმ-ში. თუმცა, დნმ-ში ურაცილი ადვილად წარმოიქმნება ციტოზინის ქიმიური დეგრადაციის შედეგად, ამიტომ თიმინის, როგორც ნორმალური ბაზის არსებობა, უფრო ეფექტურს ხდის ასეთი საწყისი მუტაციების აღმოჩენასა და შეკეთებას..
ცვლის თუ არა ურაცილი თიმინს?
ურაცილი არის ნუკლეოტიდი, ისევე როგორც ადენინი, გუანინი, თიმინი და ციტოზინი, რომლებიც წარმოადგენენ დნმ-ის სამშენებლო ბლოკებს, გარდა ურაცილი ანაცვლებს თიმინს რნმ-ში. ასე რომ, ურაცილი არის ნუკლეოტიდი, რომელიც თითქმის ექსკლუზიურად გვხვდება რნმ-ში.
რა განსხვავებაა ურაცილსა და თიმინს შორის?
რა განსხვავებაა თიმინსა და ურაცილს შორის? დნმ-ის მოლეკულები შეიცავს თიმინს, ხოლო რნმ შეიცავს ურაცილს. თიმინი შეიცავს მეთილის (CH3) ჯგუფს მე-5 ნახშირბადში, ხოლო ურაცილი შეიცავს წყალბადის (H) მოლეკულას ნომერი 5 ნახშირბადში. ყველა ბიოლოგიურ სისტემაში თიმინი ძირითადად სინთეზირებულია ურაცილისგან.
რით არის ჩანაცვლებული თიმინი?
დნმ (ზედა) მოიცავს თიმინს (წითელი); რნმ-ში (ქვედა), თიმინი ჩანაცვლებულია ურაცილით (ყვითელი).
რატომ არის პრობლემა დნმ-ში ურაცილი?
ურაცილი დნმ-ში იწვევს ციტოზინის დეამინაციის შედეგად, რის შედეგადაც ხდება მუტაგენური U:G არასწორად შერწყმა და dUMP-ის არასწორი ინკორპორაცია, რაც იძლევა ნაკლებად მავნე U: წყვილს. სულ მცირე ოთხი განსხვავებული ადამიანის დნმ გლიკოზილაზას შეუძლია ამოიღოს ურაცილი და ამგვარად წარმოქმნას აბაზური ადგილი, რომელიც თავად არისციტოტოქსიური და პოტენციურად მუტაგენური.