არამწვავე ტკივილი არის ბიოფსიქოსოციალური პროცესი, რომელიც აღიარებულია, როგორც წარმოშობის დროს, რომლის დროსაც პაციენტი აღნიშნავს მდგრად ტკივილს, რომელიც სცილდება აღდგენის მოსალოდნელ პერიოდს და იწვევს თანმხლები ფუნქციური შეზღუდვები..
რა განსხვავებაა მწვავე ტკივილსა და არამწვავე ტკივილს შორის?
მწვავე ტკივილი ხდება სწრაფად და ქრება, როდესაც არ არსებობს მიზეზი, მაგრამ ქრონიკული ტკივილი გრძელდება ექვს თვეზე მეტხანს და შეიძლება გაგრძელდეს ტრავმის ან დაავადების მკურნალობისას.
რას ნიშნავს მწვავე ტკივილი?
მწვავე ტკივილი იწყება მოულოდნელად და, როგორც წესი, მკვეთრი ხარისხისაა. ის ემსახურება როგორც გაფრთხილებას დაავადების ან ორგანიზმისთვის საფრთხეს. მწვავე ტკივილი შეიძლება გამოწვეული იყოს მრავალი მოვლენით ან გარემოებით, მათ შორის: ქირურგიული ტკივილი. ტრავმული ტკივილი, მაგალითად: გატეხილი ძვალი, გაჭრა ან დამწვრობა.
რა არის ტკივილის 4 ტიპი?
ტკივილის ოთხი ძირითადი ტიპი:
- Nociceptive ტკივილი: როგორც წესი, ქსოვილის დაზიანების შედეგი. …
- ანთებითი ტკივილი: პათოლოგიური ანთება, რომელიც გამოწვეულია სხეულის იმუნური სისტემის არასათანადო რეაქციით. …
- ნეიროპათიური ტკივილი: ნერვის გაღიზიანებით გამოწვეული ტკივილი. …
- ფუნქციური ტკივილი: ტკივილი აშკარა წარმოშობის გარეშე, მაგრამ შეიძლება გამოიწვიოს ტკივილი.
რა არის მწვავე ტკივილის გამონაკლისი?
გამომწერი, თავისი პროფესიული შეფასებით, თვლის, რომ 3 დღეზე მეტი მიწოდება. ასეთი ოპიოიდი სამედიცინო თვალსაზრისით აუცილებელია პაციენტის ტკივილის სამკურნალოდ, როგორცმწვავე სამედიცინო მდგომარეობა; 2. გამომწერი რეცეპტზე მიუთითებს “ACUTE PAIN EXCEPTION”; და. 3.
